Międzywojenny Lwów był nie tylko trzecim co do wielkości miastem na ziemiach polskich, ale chyba także, obok Wilna, najbardziej zróżnicowanym pod względem narodowościowym i wyznaniowym. Miasto to było równocześnie ośrodkiem, w którym Żydzi, ze względu na ich liczbę, a zwłaszcza różnorodność i skalę działań podejmowanych we wszystkich prawie dziedzinach życia, zajmowali miejsce szczególne. W spisie ludności sporządzonym w 1921 r. odnotowano 219 388 lwowian, spośród których 76 854 stanowili Żydzi. W 1931 r. Lwów zamieszkiwało 512 231 osób, w tym 99 595 Żydów. Tym samym, co trzeci mieszkaniec miasta miał żydowski rodowód. Żydzi dominowali nad pozostałą ludnością w przemyśle (w szczególności papierniczym, włókienniczym, skórzanym, odzieżowym), rzemiośle, handlu i ubezpieczeniach. Wyróżniali się wysokim odsetkiem w niektórych wolnych zawodach (w 1931 r. stanowili 70,4% ogółu wolno praktykujących lekarzy oraz 72,4% ogółu reprezentantów zawodów prawniczych).  

Do tego czasu temat obecności kobiet-lekarek wywodzących się z kręgów żydowskich nie znalazł zainteresowania wśród badaczy, mimo że pierwsza Żydówka ukończyła studia medyczne we Lwowie w 1903 roku, a więc 9 lat po uruchomieniu Wydziału Lekarskiego UJK. Obecność kobiet-lekarek w strukturze zawodowej międzywojennego Lwowa skłania do badań nad portretem zbiorowy tej grupy. Pod uwagę brane będą następujące wskaźniki: proweniencja geograficzna (miejsce urodzenia, zamieszkania rodziców, studiów), informacje o rodzicach, co pozwoli ustalić pozycję w strukturze społeczno-zawodowej, stopień asymilacji, kwestia wykształcenia przedakademickiego, wiek w którym kobiety rozpoczęły studia, dane dotyczące miejsca pracy, etapy kariery zawodowej, pozycja w środowisku medycznym II Rzeczypospolitej, powiązania rodzinne, zawodowe, zaangażowanie w działalność pomocową, filantropijną. Studium prozopograficzne kobiet-lekarek da również możliwość porównania ich losów z losami lekarzy i pozwoli na jednoznaczne potwierdzenie lub odrzucenie tezy o dominacji kobiet w niektórych specjalnościach (np. stomatologii).